War Child Peace Concert: Freedom4All

“Vele kinderen dromen van paleizen met koningen en koninginnen. Oorlogskinderen dromen maar van één paleis. Het Vredespaleis.”

Zo opende Marco Borsato dit unieke concert op een wereldberoemde plek. Letterlijk wereldberoemd omdat het Internationale Gerechtshof bewoner is van dit Paleis van de Vrede. Een aantal maanden daarvoor had ik met de portier van dit imponerende paleis gebeld en gevraagd of het mogelijk was om een concert te geven voor het Vredespaleis? De portier had wel vaker gekke ideeën gehoord maar deze nog nooit; “Nee, dat is niet mogelijk.”, was zijn antwoord. Ik vroeg hem wie de eigenaar was. “De Carnegie Stichting.”, antwoordde hij. “Mag ik dan de directeur spreken?”

Zes weken later gingen we in productie. De afzender van dit concert werd War Child. Als gekken hebben we gewerkt om dit concert te realiseren. Het ging goed en er ging ook van alles mis. Het Vredespaleis had zich niet gerealiseerd, en wij niet goed gecommuniceerd, dat een concert niet pas begint om 20.30 uur maar dat de dagen daarvoor al gebouwd word en dat er 2 dagen lang repetities zijn! Nou, dat kon niet want er waren allerlei belangrijke rechtszittingen die over de Wereldvrede gingen dus of het ook mogelijk was om niet te repeteren? Dan moet je strak blijven kijken en zeggen: “Nee, dat is niet mogelijk.”

Uiteindelijk hebben we extreem kort gerepeteerd en midden in de nacht, tussen allerlei rechtszittingen door. Zo heeft elk concert van dit soort verhalen, maar op de avond dat ik in de hal van het Vredespaleis stond met Marco Borsato en wachtte op de woorden: ” 3, 2, 1 Start” – en Marco opende met de woorden “Vele kinderen dromen van paleizen… “ kon ik alleen maar slikken en denken: sommige dromen komen uit.